Dit najaar viert Joe McPhee zijn 75ste verjaardag. SoundinMotion vzw zette hem in 2014 daarom twee keer op de affiche. Een eerste concert met het jonge powertrio Universal Indians vond plaats in juni, terwijl McPhee in oktober het podium zal delen met Chris Corsano. Een gesprek met een cultfiguur uit het freejazzmilieu.
Je bent een multi-instrumentalist, die…
Ik hou niet van die term, maar ja, ik speel zowel koperblaas- als rietblaasinstrumenten.
Je begon op trompet als ik me niet vergis.
Klopt. Mijn vader was trompettist toen ik acht jaar oud was en hij wilde dat ik ook trompet zou spelen. Ik was op dat moment meer geïnteresseerd in sport, maar hij bleef aandringen om het te proberen.
Klikte het meteen?
In het begin niet, want ik wilde liefst op straat gaan spelen met mijn vrienden. Mijn vader was echter een goede leraar en liet me bepaalde muziek horen waardoor ik ging beseffen dat een instrument spelen misschien toch interessanter was dan ik op voorhand had gedacht.
Kwamen de saxofoons veel later?
De tenorsax kwam pas in het vizier toen ik achtentwintig was, nadat ik de muziek van Albert Ayler had gehoord. Het geluid van zijn sax intrigeerde me. Uiteraard voelde ik ook wel wat voor de muziek van John Coltrane, Ornette Coleman en Eric Dolphy - de muziek die na de bebop kwam dus want die vond ik het meest interessant - maar die klank van Ayler op tenorsax inspireerde me om het ook een keertje op dat instrument te proberen.
En de andere instrumenten die je speelt, zoals de ventieltrombone?
Er zitten verschillende verhalen achter de verschillende instrumenten. Zo behoorde de ventieltrombone die ik speel toe aan mijn goede vriend Clifford Thornton, met wie ik voor het eerst een album opnam. Zijn instrument raakte in 1971 zoek in New York - hij zei dat het uit zijn wagen was gestolen. Enkele jaren laten, in 1979, kwam ik op het idee om ventieltrombone te gaan spelen. Toen ik in de winkel naar zo'n instrument vroeg, zei de bediende dat ze enkel een Duits exemplaar in huis hadden. Dat vond ik nogal vreemd omdat de courante instrumenten veelal die van "King" of "Conn" waren. Toen ik trombone zag wist ik meteen dat het die van Clifford was, ik was er namelijk bij toen hij zich dat instrument had aangeschaft in Duitsland. Ik kocht het dan maar opnieuw en wilde het terug aan Clifford geven maar hij weigerde omdat hij ondertussen al een ander type speelde. Dat is de trombone waar ik nu dus nog altijd op speel.
Comentarios